میثاق

بی خبر دست عجل برپشت انسان می زند

آتشی می آورد بر خرمن جان می زند

کس نمی داند چگونه .در چه وقت یا درکجا

گه به دولتمند وگه برمستمندان می زند  

دنیا همه تزویر است ای دل نشوی غافل

بر شیر ین طعمش خود رانکنی مایل

اندیشه نکن بهرش ا ز یاد ببر نامش

گرچه بسی مجذوبند برحیله ونیرنگش

تو فکر نهایت کن اندیشه فرداکن

از این قفس فانی راهی به سماواکن

دنیا تورنگ ورویت در من اثر ندارد

گرچه تودل پسندی عقلم نمی پسندد

زیرا دل هوس باز عقلی به سر ندارد

بایدزتو جداشد هرکس که آشنا شد

جز آتش جهنم جایی دگر ندارم

یارب تو همتی ده تا در عمل بکوشیم

ورنه سخن سرای سودوثمر ندارد